Prasa w Chinach

To w Chinach powstał papier (II wiek), wymyślono druk (VII wiek) i po raz pierwszy użyto ruchomej czcionki (XI wiek). Pierwsza drukowana książka, „Diamentowa sutra” ujrzała światło dzienne już w 868 roku, a jej twórcą był Wang Czaj.

W cesarskich Chinach słowo drukowane podlegało ścisłej kontroli władz. Za rządów dynastii Tang pojawiły się kaligrafowane periodyczne biuletyny rządowe. Natomiast z dynastią Song związane są tzw. dibao, czyli raporty. Ukazywały się w formie dzienników, co 5 lub 10 dni oraz jako miesięczniki.

W 713 roku ukazała się pierwsza gazeta pt. ”Różne wiadomości”. Upłynęło wiele czasu, kiedy od połowy XIX wieku rola chińskiej prasy ulega zmianie. W tym czasie pojawiają się pierwsze obcojęzyczne gazety, powstaje wiele chińskojęzycznych tytułów. Od 1980 roku (początek rozwoju gospodarczego w Chinach) można obserwować rozwój mediów i ich zróżnicowanie.

Formuły gazet są różnorodne i kolorowe. Reorganizacja rynku przyczyniła się do powstania grup mediowych, tj.: Beijing Daily Newspaper Group 北京日报报业集团, Wenhui Xinmin Associated Newspaper Group文汇新民联合报业集团 i Guangzhou Daily Newspaper Group 广州报业集团.

Prasa współczesna jest zdecentralizowana. Każdy większy wydzielony region lub miasto np. Pekin czy Szanghaj ma własne regionalne tytuły, a media kantońskie (prowincja Guangdong) słyną ze swojej niezależności.

Według oficjalnych danych w latach 1950 – 2000 liczba tytułów wzrosła dziesięciokrotnie. Obecnie pod chińską prasą kryje się ok. 2 tysięcy gazet i ponad 8 tysięcy periodyków.

Od 2004 roku 400 tytułów prasowych zarobiło ponad 80 mln euro. Warto dodać, że był to najlepszy wynik na świecie. Nie dziwią liczby, chińscy odbiorcy to jedna z największych grup docelowych na świecie. Z roku na roku wzrastają nakłady.

Coraz częściej mówi się o tzw. czwartej władzy w Chinach. Choć istnieje tzw. GAPP, czyli Główny Urząd Prasy i Polityki, kontrolujący rynek prasy poprzez cenzurę prewencyjną i represyjną, dziennikarze i niektóre tytuły piszą o korupcji, niesprawiedliwości czy budzących niepokój zjawiskach społecznych.

W 2005 roku miał miejsce przełom związany z Internetem. W opinii wielu Chińczyków, aktualnie jest pierwszym źródłem informacji, do której sięgają. Trzeba też dodać, że to właśnie sieć jest prawdziwym królestwem dla pluralizmu myślowego i podejmowania wszystkich tematów mimo wszechobecnej cenzury. W związku z coraz większą ekspansją Internetu, Chiny nie pozostają w tyle do innych państw. Oprócz licznych stron internetowych z newsami, video i artykułami z wielu dziedzin wyszły naprzeciw postępowi i do dyspozycji czytelników obecnie jest wiele e -gazet i e – magazynów.

WAN, czyli Światowe Stowarzyszenie Wydawców wśród prasy codziennej o największym nakładzie wymienia „Reference News Xinhua 新华社 / Przegląd Wiadomości”, „People’s Daily人民日报 /Dziennik Ludowy”, „Yangzi River Daily 长江日报 /Wieczorny Dziennik Jangcy”, „Guangzhou Daily广州日报; /Dziennik Kantoński”, „Czas Informacji”, „Southern Metropolitan Daily南方都市报 /Południowy Dziennik Miejski”, „Yangcheng Evening News 羊城晚报/Kantoński dziennik Wieczorny”.

Magazyny publikowane w Chinach, to m.in.: „Global”, „City Pictorial”, „Globar Weekly”, „City Weekend”, “China’s Talent”, “Woman”. Wydawane w Pekinie np: “Business Beijing”, “Beijing Scene”. W Szanghaju np.: “XinMin Weekly”. W Guangdong np: “World Viev”. Z politycznych magazynów można wymienić: “China and World”, „China monthly”, „Beijing Spring 北京之春” czy „China Spring”.

Serwis Qikan (qikan.com.cn) to miejsce, gdzie każdy zainteresowany chińską prasą ma dostęp do pokaźnej ilości tytułów. Nowoczesna formuła umożliwia nie tylko przejrzenie wszystkich najświeższych okładek (od magazynów politycznych, poprzez kobiece, poradnikowe, rozrywkowe po te zajmujące się grami), ale przejrzenie ich zawartości online.

Obecnie chińska prasa, mocno powiązana i związana z Internetem i e-wydaniami wielu tytułów jest największym i najprężniej rozwijającym się rynkiem na świecie. Prasa, tak jak inne tamtejsze mass media pomimo wielu problemów jest ciekawym i przyszłościowym rynkiem.

Bibliografia:

Spis gazet i magazynów: http://chinasite.com/Media/Newspaper.html
Oficjalne dane pochodzą ze statystyk rządu chińskiego: http://english.gov.cn
Konrad Godlewski, „Media w Chinach: Internetowa rewolucja i rządowa reakcja”, http://www.globalmediajournal.collegium.edu.pl/artykuly/wiosna-2010/3-godlewski.doc
Zbiór magazynów online: http://www.qikan.com.cn/
Informacje o nakładzie prasy w Chinach: http://www.worldarchitecturenews.com/
Reporterzy bez Granic, http://en.rsf.org/

Autor: Alicja Szulborska

Leave a Reply

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.