Krępowanie stóp

Różne kultury rożnie podchodziły do pojęcia piękna. Jedni szczytem piękna uważali wąska kobiecą talię, inni ciało pokryte tatuażami. Prawdopodobnie najbardziej szkodliwą z nich było wiązanie stóp, czynność wykonywana przez kobiety w Chinach przez ponad tysiąc lat, nierozłącznie kojarzona ze zdeformowanymi stopami, bólem i torturami. Powód, dla którego kobiety krępowały stopy, odzwierciedlał ich pozycję w chińskim społeczeństwie. Aby osiągnąć dostatnie życie kobiety musiały poddać się temu zabiegowi.

Krępowanie stóp było usiłowaniem powstrzymania procesu rośnięcia stopy. Rozpoczynano je pomiędzy czwartym a siódmym rokiem życia. Bandaż był mocno zaciskany dookoła stopy wpychając cztery małe palce pod podeszwę stopy. Sprawiało to, że stopa stawała się węższa i jednocześnie krótsza ponieważ również duży palec i pieta zbliżały się do siebie wyginając stopę w nienaturalny łuk. Bandaż był codziennie zaciskany a dziewczynie stopniowo zakładano coraz to mniejsze buty. Cały proces trwał około dwóch lat, a pod jego koniec stopy stawały się całkowicie bezużyteczne. Idealna stopa miała zmieścić się w but o długości od 7,5 do 10 cm.

Stopy należało codziennie myć i poddawać manikiurowi. Jeżeli tego nie robiono jak należy paznokcie stóp mogły wciąć się w podbicie, co groziło infekcją. Jeżeli wiązanie było za ciasne mogło odciąć krążenie krwi, co czasem doprowadzało do gangreny i zatrucia krwi lub mięśnie gniły i oddzielały się od stóp, a palce wydzielały ropę.

Krępowanie stóp szybko rozprzestrzeniło się ze swojej kolebki – północnych Chin – do wszystkich części Państwa Środka. Na początku zwyczaj ten był praktykowany tylko przez nadworne tancerki, a później również przez wszystkie nadworne kobiety. Po przejęciu władzy przez Mongołów i ustanowieniu dynastii Yuan wiązanie stóp zostało rozpowszechnione w całych Chinach. Po tym jak dynastia Ming zastąpiła Yuan, praktyką tą zajmowały się już wszystkie klasy. Biedota czyniła tak w celu polepszenia swojego statutu społecznego.

Istniało wiele powodów dla których matki krępowały stopy swoim córka. Mężczyzna tego okresu nie poślubiliby kobiety, której stopy nie zostały wcześniej skrępowane. Matka była zawsze odpowiedzialna za upewnienie się czy kobieta, którą ma poślubić jej syn, ma skrępowane stopy. Jeżeli po uniesieniu spódnicy okazałoby się, że stopy nie zostały „przygotowane” nie pozwoliłaby swojemu synowi na ponowne nawiązanie kontaktów z taką kobietą. Krepowanie stóp sprawiało, że kobiety były słabe, bez wpływów i zdominowane przez swoich mężów. Proces ten miał miejsce tak wcześnie, że młode dziewczyny nie miały wybory jak tylko iść za nakazem rodziny. Uważały krepowanie za rzecz potrzebną. Bycie obiektem pożądania mężczyzn znaczyło dla nich więcej niż zdrowie.

Mimo wszystko krępowanie stóp nie pozostało na zawsze popularne. Kiedy rządy w Chinach przejęła dynastia Qing, na ludzi zostały narzucone kary za krepowanie stóp swoim córkom a na obszarach, które dynastia kontrolowała, została ta praktyka zakazana. Niemniej jednak zwyczaj ten tak bardzo zakorzenił się w tradycji i kulturze Chin, że rząd nie mógł go powstrzymać. Chińczycy ciągle uważali krepowanie za upiększanie, mimo że było to już nielegalne.

Rozkaz zaprzestania krepowania stóp nie spotkał się z sukcesem, szczególnie na wiejskich obszarach, gdzie duże stopy były uważane za nieatrakcyjne i nie do przyjęcia. Wiele kobiet bało się i nie chciało nie tylko zostać społecznym wyrzutkiem, ale przechodzić przez okres niedogodności i przejmującego bólu. Uwalnianie stóp należało wykonywać przez powolne rozluźnianie bandaży umożliwiając stopom stopniowy powrót do normalności. Kobiety, którym udało się uzyskać pożądany rozmiar nigdy już nie były wstanie przywrócić swoim stopom prawidłowego rozmiaru i pozostawały kalekami.

Na obszarach miejskich gdzie praca i edukacja były bardziej dostępne, kobiety domagały się więcej praw i zaczęły odgrywać ważną rolę w finansowym dobrobycie rodziny, praktyka ta gwałtownie zanikła. Jednak na większości obszaru Chin społeczne i seksualne zwyczaje broniły się przed nagłą zmianą. Dopiero po Rewolucji Komunistycznej w 1949 roku w końcu zaprzestano krepowania stóp.

2 komentarze Krępowanie stóp

  • Ana

    Artykuł napisany w bardzo europejskim stylu, wykazujący brak zrozumienia życia i relacji społecznych w dawnych Chinach. Ja polecam czerpać wiedzę ze źródeł bliżej związanych z chińską kulturą, takich jak książki pisane przez samych chińczyków. Teraz czytam biografię „Porzucona żona” autorki Pang-Mei Natasha Chang. Kupiłam ją w antykwariacie mimo, że jest polskiego wydania z 2001 roku. Bardzo ciekawa książka, wiele się można dowiedzieć, mnie otwiera dopiero oczy. W książce tej także jest mowa o krępowaniu stóp. Yu-I, o której jest to książka nie miała skrępowanych stóp, mimo, że urodziła się jeszcze w czasach gdy zwyczaj ten był powszechnie praktykowany, lecz z zachodu napływały już nowe nauki, wprowadzające nowe drogi myślenia i patrzenia na świat. Swoje nieskrępowane stopy postrzegała zaś raz jako błogosławieństwo innym razem jako swoje nieszczęście.

    Nieprawdą jest też jakoby skrępowanie stóp bądź jego brak miało duży wpływ na wybór synowej, gdyż wygląd wybranka/wybranki wedle tego co mówi Yu-I nie miał znaczenia. Najważniejsze było: dobre imię rodziny, wykształcenie i charakter. Reszta nie miała znaczenia.

    Książkę polecam dla dojrzałych ludzi, umiejących krytycznie patrzeć zarówno na siebie jak i na innych. Można w niej znaleźć jeszcze więcej informacji nt. krępowania stóp oraz na inne aspekty życia w chinach.

    Pozdrawiam
    Ania

  • Karolina

    Stopy miały bardzo duży wpływ na wybór synowej, kobiety które miały „duze” czyli nie skrepowane nogi stawały się małymi synowymi czyli każdy mężczyzna w domu mógł z nimi spać dodatkowo były służącymi ponieważ bez problemu mogły chodzić na zakupy sprzątać itp. Jeżeli dziewczynka miała naturalnie małe stopy a w procesie krępowania udało jej się uzyskać „złote lilie” czyli idealnie małe stopy – 7cm, miała szansę na wydanie za bogatego mężczyznę. Jeżeli chodzi o wypowiedź Ani należy zauważyć, że Chiny są olbrzymie i w różnych regionach do sprawy krepowania można było podchodzić różnie.

    Karolina

Leave a Reply

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.