Rok Wołu牛

Chiński zodiak rok wołu

Chiński zodiak rok wołu

1913, 1925, 1937, 1949, 1961, 1973, 1985, 1997, 2009, 2021

Osoby urodzone w Roku Wołu są pilne, cierpliwe i raczej pozostają ciche. Są niezawodni jako przyjaciele, ale łatwo się irytują i mają tendencje do bycia upartymi i zawziętymi. Najlepiej pasują do osób urodzonych w Roku Węża, Szczura lub Koguta.

 

Symbol wołu w chińskiej kulturze

Wół jest następnym po szczurze, a więc drugim zwierzęciem chińskiego zodiaku. Język chiński nie odróżnia wołu, krowy i byka. Wół jest zwierzęciem roboczym. Do dziś wielu Chińczyków nie jada wołowiny, gdyż jest to według nich niemoralne. Jak można zabijać i zjadać zwierzę, które pomaga w zbiorach i dlatego zasługuje na wdzięczność? To tabu mogło pojawić się w Chinach wraz z buddyzmem, gdyż wiąże się z hinduskimi zakazami dotyczącymi spożywania mięsa, szczególnie wołowiny. W średniowieczu niektórzy cesarze wydawali edykty zabraniające zabijania i jedzenia wołów; zakazy te obowiązywały czasowo. Podobnie traktowano woły w Japonii, choć wiązało się to z jeszcze większymi rygorami. W Chinach Południowych natomiast wół (lub też bawół wodny) otoczony był kultem, nie mającym nic wspólnego z buddyzmem.

Wół symbolizuje wiosnę, ponieważ prace na roli zaczynano od ceremonii orania, w której brał czynny udział również cesarz. Budowano świątynie na cześć „żółtego wołu” (bovina communis). Woły o innej barwie nie były wielką rzadkością:  według starego przekazu z rzeki koło miasta Luoyang wyłoniły się kiedyś dwa czarne i dwa niebieskie woły, po czym walczyły ze sobą. Często dopatrywano się związków wołu z wodą. Gdy pojawiało się niebezpieczeństwo przełamania tamy, do rzeki wrzucano brązowe lub kamienne figury wołów.

Istnieje wiele legend, w których wół wychodzi z drzewa, biegnie do rzeki, a następnie czczony jest jako bóstwo. Wszystkie te opowieści cechuje wiara w wielką siłę wołu.

Zwyczaj walki byków występował u niektórych grup, zamieszkujących pierwotnie tereny południowochińskie, po czym został przejęty przez Chińczyków. Do walki stawały dwa zwierzęta; pokonane szlachtowano, po czym wspólnie spożywano. Często zamiast byków walczyły ze sobą bawoły. Ich walka miała, według niektórych komentatorów, przypominać walkę z zachodniochińskim bogiem rzeki, który miał postać wołu. Chodzi tu jednak bez wątpienia o kult płodności, ponieważ podczas walki kobiety z pierwotnie zamieszkujących Chiny plemion tańczyły i śpiewały tak, jak to czyniono jedynie jeszcze podczas „Święta Bębnów”. Święto to odbywało się pod koniec żniw, w Korei piątego dnia piątego miesiąca.

Źródło: Symbole chińskie – Wolfram Eberhard, wyd. Universitas

Leave a Reply

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.