Pochodzenie

Chińskie znaki – pochodzenie

Chińskie znaki są najstarszym pismem używanym na świecie będącym obecnie w ciągłym użyciu. Już 4000 tysiące lat temu chińskie znaki były używanie na kościach wyroczni lub na skorupach żółwi. Około 1,3 miliardów Chińczyków (ChRL, Chińczycy mieszkający w USA, Singapur itd.) używa znaków obecnie czyli około 1/5 ludzkości.

Chińskie symbole

Pierwotnie chińskie znaki były ideograficznym pismem. Każde ze znaków przedstawiał pewną rzecz np. człowiek, słońce, księżyc itd. Po złączaniu znaki również miały znaczenie np. słońce i księżyc oznaczały dzień, strzała i tarcza oznaczały centrum itd. Każdy znak odpowiadał słowu i sylabie. Wraz z rozwojem bardziej zaawansowanego społeczeństwa znaki stały się bardziej rozwinięte w celu ustanowienie bardziej skomplikowanych słów. Zmiany w kroju pisma i rozwój stylów były rezultatem używania różnych materiałów do pisania. Inny styl musiał być użyty do pisania na kościach a inny na kamieniu czy na przedmiotach z brązu lub na papierze.

Chińskie znaki – rozwój

Za czasów dynastii Qing chińskie znaki zostały znormalizowane. Z powodu rozdrobnienia imperium na małe pół-niepodległe terytoria jeden znak mógł być zapisywany na wiele sposobów. Od zjednoczenia imperium za czasów dynastii Qing pismo stało się elementem jednoczącym Chiny. Mimo, że było wiele chińskich dialektów i język mówiony przeszedł wiele zmian na przełomie dziejów znaki były takie same w każdej części imperium.

Ponieważ chińskie znaki były niezależne od języka mówionego możliwym jest obecnie czytanie tekstów napisanych 2000 lat temu jeżeli tylko zna się znaki.

Czas Style
4000-5000 lat temu: kultura Yang- Shao Możliwy pierwszy prekursor chińskich znaków (nie udowodniono)
17th -11th wiek p.n.e. (dynastia Shang) Pismo na kościach, na żółwich skorupach i kościach wołów
Od 11 wieku p.n.e. Pismo na wyrobach z brązu z dynastii Shang i Zhou
476-221 p.n.e. okres Walczących Państw Chiny rozpadły się na wiele małych państw i każde państwo stopniowo rozwinęło niezależne formy chińskich znaków
221- 206 p.n.e. dynastia Qin Standaryzacja chińskich znaków przez imperatora Qin Shi Huangdi: pismo małych pieczęci
około 200 p.n.e. Koniec dynastii Qin Rozwój “pisma urzędniczego” lub “oficjalnego pisma” jako podstawa nowożytnego “Stylu Regularnego”
od II w n.e. Koniec dynastii Han Styl Regularny
1949 utworzenie ChRL Reformy znaków i wprowadzanie w życie nowoczesnego języka chińskiego – uproszczonych znaków używanych obecnie w ChRL

Standardowy chiński pisany: nie piszę się w pionowych kolumnach od prawej do lewej a nie jak alfabet romański poziomo od lewej do prawej. Na Tajwanie ta reforma nie została wprowadzona w życie co oznacza, że tradycyjne chińskie znaki są tam ciągle w użyciu.

2 komentarze Pochodzenie

Leave a Reply

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.